Je verlaat het asfalt en kiest voor de natuur, een andere manier van hardlopen. Het gaat niet om je tempo maar om het pad dat je aflegt. Niet je tijd telt maar je beleving. Niet snel naar de finish maar eerder uitstellen om er lang van te genieten. Je ruikt, voelt, hoort en proeft. Ontspannen ben je geconcentreerd op je omgeving, je loopt in het nu.

Zo klonken de eerste woorden van de clinic Trailrunning op zondagochtend 29 april. Een andere manier van lopen, het kost even tijd om te leren hoe je met een andere mindset kijkt naar de uitdagingen die staan voor de trail. En om je thuis te voelen in de trailcultuur. Niet dringen bij de start, geen tijdsdruk, elkaar helpen onderweg, de tijd nemen bij de verzorgingsposten, vriendelijk, ontspannen, geen sporen achter laten behalve je voetsporen.

Over de trail zei Micah True, in trailkringen een bekende Mixicaanse trailrunner: “Don’t fight the trail but take what is gives you. Think easy, light, smooth and fast”.

Easy: begin makkelijk en ontspannen; als dat alles is wat je haalt uit traile dan is dat zo slecht nog niet

Light: maak het moeiteloos, alsof je niets geeft om hoe hoog de heuvel is of hoe ver je nog hebt te gaan

Smooth: lukt het voorgaande maak het dan smooooth > lichtvoetig, loop zoals water vloeit, ren alsof op dun ijs dat niet meer breken…

Fast: als de voorgaande drie zijn gelukt maak je dan geen zorgen om je snelheid, die vind je vanzelf!

Daarna was het tijd voor techniek. Op een prachtig stukje van Meijendel hebben we de onderstaande aspecten besproken en beoefend.

Neem de trail altijd serieus. Het zijn de rotsen, stronken, de wind en de regen die mede bepalen of je het einde haalt. Een goede techniek helpt je daarbij. Hardlopen is hardlopen…maar trailrunning vraagt wat meer > kracht > coördinatie > klim- en daaltechniek > uithoudingsvermogen > tempobeheersing.

Tijdens de trail zal je je voortdurend moeten aanpassen aan oneffenheden, mul of modderig, slingerbochten, klimmetjes en afdalingen, laaghangende takken, wortels of boomstronken die je plotseling moet ontwijken. Ren met iets kleinere passen, in balans, goed rechtop met je blik 4 à 5 mtr vooruit.

Bij heuvel op vertraag je het tempo, neem je kleinere passen, land je (vanzelf) meer op je mid- of voorvoet. Kijk niet naar je voeten maar vooruit. Bij een steile of lange klim hóórt af en toe wandelen. Kiés daar bewust voor voordat je te veel verzuurd bent!

Bij heuvel af zal je tempo hoger zijn maar zonder te grote passen te nemen. Voorkom daarmee spierschade en blijf in controle. Gebruik je armen om in balans te blijven.

Een stuk verderop in het duingebied stonden we onderweg ook stil bij specifiek trailmateriaal. Steviger schoenen maar toch licht, met meer grip en bescherming tegen stronken en (scherpe) rotsen en met slimme vetersluitingen zodat je niet kunt blijven haken. Drinksystemen omdat je bij de trail grotendeels zelf in je drinken en voedsel moet voorzien. Met ruimte om wat EHBO-spullen, een isolatiedeken, een waterdicht jack en je telefoon mee te nemen want bij sommige trails is dat verplicht. Poles (stokken) om je te ondersteunen en je beenspieren te ontlasten bij klimmen en dalen.

Als hardloper is het al belangrijk maar zeker voor de trailrunner: zorg voor sterke spieren in je ‘core’. Die sturen en ondersteunen je loopbeweging. Trailrunnen doet daar een nog groter beroep op. Op een mooi grasveld midden in het bos beoefenden we verschillende core-stability oefeningen. De plank, ook zijwaarts en de brug deden we. Ook de zwaardere varianten en de dynamische.

Soms was het best een lang verhaal. Maar goed, daar is het ook een clinic voor. Gelukkig konden we de ochtend afsluiten met een mooie trailrun over de rode en/of blauwe route. Maar niet nadat we de Koning van Spanje trailers veel succes hadden gewenst!

Kijk hier voor meer foto’s. Met dank aan Kees en Jeroen.